Lęk, Tomasz Sablik - recenzja

Cześć ❤ Witam wszystkich w ten wyjątkowy dla mnie wieczór. Pochwałę się, że mam dzisiaj urodziny i to nie byle jakie, bo 33 😁🎉🎊🎈 W dodatku właśnie dzisiaj zrobiłam spory krok w swoim życiu i zapisałam się na prawo jazdy. Jestem tym strasznie podekscytowana ale i zestresowana jednocześnie, ale przede wszystkim się cieszę, że się odważyłam 💪

Wracając do tematu posta... O książce, która jest bohaterką tego posta przeczytałam na innym blogu  ( o TUTAJ) i od razu zapisałam na listę "do przeczytania". Przyszła do mnie piękna i pachnąca, w grubej oprawie, z obrazkami, cieszyłam się jak dziecko 😁 Pochłonęłam ją w trzy dni i ogromnie żałowałam, że to już koniec tej mrocznej i tajemniczej przygody...

Serdecznie zapraszam na recenzję książki pt. "Lęk" autorstwa Tomasza Stablika.

Opis książki:
W Księdze Rodzaju zapisano, że na początku była ciemność. Ale to nieprawda. Na początku i na końcu zawsze jest tylko lęk.

Ludzkość spowił mroczny całun śmierci, a wraz z nim świat ogarnęła przytłaczająca cisza…

Na skraju pustyni, w sąsiedztwie mrocznego lasu stoi niewielka, drewniana chata. Mieszkają w niej Jakub oraz Julia, małżeństwo od lat bezskutecznie starające się o dziecko. W ich niedalekim sąsiedztwie żyją Daniel z Martą – jak się wydaje jedyni prócz nich, którzy przeżyli pandemię śmiertelnego wirusa. Ta zaprzyjaźniona, wspomagająca się czwórka od lat nie widziała innych żywych ludzi.

Pewnej deszczowej nocy do drzwi chaty puka młoda, bosa dziewczyna w żółtej pelerynie, prosząc o pomoc. Wbrew logice i obawom Jakub wpuszcza ją do środka. Wraz z przybyciem tego niespodziewanego gościa zaczynają się dziać niepokojące rzeczy…

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

Moja opinia:

Czytając miałam wrażenie, że książka rzuciła na mnie urok, który nie pozwalał mi się od niej oderwać. Do dzisiaj zastanawiam się, jak to możliwe, że tak szybko ją przeczytałam, mimo że nie powalała tempem akcji, ani nie była wybitnie straszna. Jednak jej klimat...To właśnie klimat tego opowiadania sprawił, że czytając, siedziałam jak na szpilkach, czując nieustępujący niepokój. Bohaterowie krzątają się po domu, ukazują nam swoje codzienne rytuały, rozmawiają, a my wyczuwamy, że coś wisi w powietrzu. Właśnie ten niepokój i tytułowy lęk sprawił, że książkę przeczytałam w trzy wieczory. Trzeba być bardzo dobrym pisarzem, by tak trzymać w napięciu, mimo braku pędu i zwrotów akcji, rozlewu krwi i makabrycznych opisów. W książce działa na nas psychologia, opisy wewnętrznych przeżyć bohaterów, snów, złudzeń i wkradanie się do fabuły subtelnych elementów, które niepokoją. Oczywiście znajdziemy też sceny mocniejsze, które jeszcze bardziej potęgują nasz lęk, to jest właśnie to, co lubię 😁

Autor bardzo dobrze ukazuje nam gonitwę myśli bohaterów, ich wewnętrzną walkę, szamotanie się pomiędzy snem a jawą, walkę z lękami i zaufaniem do samych siebie. 

Książka ma do tego piękną oprawę graficzną i ilustracje. Dawno nie czytałam tak ładnie wydanego egzemplarza, samo patrzenie na okładkę sprawiało mi przyjemność 😊

Jedynie do czego mogę się przyczepić to zakończenie, które totalnie mnie rozczarowało. Mam wrażenie, że albo nie do końca pojęłam o co chodzi, albo autor postanowił dać nam mega otwartą furtkę dla interpretacji.

"Lęk", chociaż nie jest straszną książką, zapada w pamięć. Moim zdaniem, ta książka jest bez wątpienia wyjątkowa i warto po nią sięgnąć, jeśli się lubi takie mroczne, trochę gotyckie klimaty 😊

Moja ocena to 5/6 

Znacie tą książkę? Co teraz czytacie? Serdecznie pozdrawiam 😘